Pink not dead!

PINK INFINITUM, Jorge Covarrubias, Garash Galería, 2006. Foto: Jorge Covarrubias

Dear PINK’s

Jorge Covarrubias – architekt z którym wspólnie zaprojektowaliśmy wizerunek graficzno-architektoniczny sieci sex shopów “Erotika” zrealizował w ramach PND! prosty a czujny projekt iluzionistyczno-przestrzenny. Tutaj prezentuję go w oryginalnej wersji z Galerii Garash (ściana pokryta różowym metalizowanym papierem i dwa przeciwległe lustra) – w Warszawie chciałem dokonać swoistej fuzji jego projektu i mojego Pink Mirror (różowe lustro – będące swoistym aktem wymuszenia różowej optyki na odbiorcy) Mimo iż realizacja warszawska funkcjonowała dobrze jako preludium do wystawy użytej folii zabrakło przezroczystości i efekt przestrzeni nieskończonej został w znacznej mierze zatracony. Mea Culpa! – ale podobno uczymy się na błedach – mam nadzieję, że przy okazji sztokholmskiej prezentacji uda się osiągnąćzamierzony efekt. ////// Jorge Covarrubias – arquitecto con quien disenamos juntos la imagen de la cadena de sex shops “Erotika” realizo dentro del PND! simple y sensible proyecto ilusorio-espacial. Acá esta presentado en su versión original (Garash Galería, muro cubierto de papel metalizado rosa y dos espejos colocados en las paredes opuestas) – en Varsovia quería hacer una fusión entre su proyecto y mi pieza “Pink Mirror” (espejo rosa – una experiencia de visión rosa forzada en el espectador) A pesar de que la realización varsoviana funciono bien como el preludio a la exposición, a la mica rosa que utilice le falto la transparencia y por lo mismo el efecto del espacio infinito perdió bastante de su fuerza. Mea Culpa! – Supuestamente uno aprende de sus propios errores – espero que en Estocolmo logramos el efecto deseado. ////// Jorge Covarrubias – architect with whom we designed together image of sex shop chain “Erotika” did for PND! a truly simple and very sensitive project – a space illusion. Here I am presenting it in its original version (realization from Garash Gallery – wall covered with pink metallic paper and two opposite mirrors) – in Warsaw I wanted to do a fusion between Jorge’s project and my piece “Pink Mirror” (act of pink terrorism: forcing pink vision on the spectator trough experience of pink reflection) The piece work well as a prelude to the Pink Cube but unfortunately because of low transparency of used pink foil the effect of infinite space was half lost. Mea Culpa! – We are supposed to learn from our own mistakes and I hope that in Stockholm I will be able to put it right together.

PINK NOT DEAD!

maurycy

PINK INFINITUM, Jorge Covarrubias, Garash Galería, 2006. Foto: Jorge Covarrubias

PINK INFINITUM (detail), Jorge Covarrubias, Garash Galería, 2006. Foto: Jorge Covarrubias

PINK INFINITUM / PINK MIRROR, Jorge Covarrubias / MG, CSW, 2006. Foto: Marcin Suder

(in the back: Gelaticcion, Ilian Gonzalez – documentation)

PINK SORROW, MG, 2006 Foto: Gala Narezo, Garash Galeria. 2006

Dear PINK’s

Ponieważ otwarłem wczoraj kolejną żałobną wystwę (Final Fantasy, Garash) Pomyślałem sobie, że to dobry pretekst do zrobienia małego przeglądu różowych trumien i innych pogrzebowych parafernalii. Na początek zdjęcie mojej pracy z PND! – “Pink Sorrow” – trzy trumienki dziecinne wykonane na zamówienie zanikającą już tradycyjną techniką przez zakład rodziny Jaramillo. Jest to swoisty pretekst do refleksji nad funkcjonalnością piękna a zarazem próba podsumowania oczywistych różowych fenomenów takich jak torty czy suknie ślubne w obrebie absurdalnie spolaryzownego perwersyjnego obiektu. Poniżej kilka przykładów różowych trumien dostępnych na rynku oraz link do
“Urn Przytulanek” – jednej z najbardziej zadziwiająch propozycji pogrzebowych na jakie zdażyło mi się natrafić w sieci, a która w swojej sentymentalnej groteskowości doskonale mieści się w obrębie projektu. ////// Como ayer noche abrí siguiente exposición fúnebre (Final Fantasy, Garash) pensé que es buena oportunidad para hacer una pequena revisión de ataúdes rosas y otras parafernalias fúnebres. Al principio esta la foto de una de mis piezas en el PND! – “Pink Sorrow” – tres ataúdes infantiles elaboradas por encargo en una técnica artesanal la cual todavía se conserva en la familia Jaramillo. La pieza es un especie de pretexto para la reflexión sobre la funcionalidad de la belleza y a la vez un intento de resumir la experiencia que traen semejantes banalidades rosas como vestidos de quince anos o pasteles dentro de un absurdamente polarizado objeto perverso. Abajo algunos ejemplos de ataúdes rosas accesibles en el mercado juntos con el link a la pagina de “Urnas de peluche” – una de las mas extraordinarias propuestas fúnebres la cual me toco encontrar y al a vez algo lo que se ubica perfectamente dentro del proyecto debido a su grotesco sentimentalismo. ////// As I opened yesterday night my next funeral exhibition (Final Fantasy, Garash) I thought that this is a good occasion to make a small review of pink coffins and other paraphernalia on the blog. At the beginning there is a picture of one of my pieces from PND! – “Pink Sorrow” – three children coffins craft-made especially for the show by the Jaramillo family. The piece stands for a sort of pretext to awake reflections around functionalism of the beauty at the same trays to resume the experience of such obvious and exaggerated pink artifacts like wedding cakes and dresses into an absurdly polarized perverted object. Below we have some cases of actual pink coffins available right now in the market and link to “Huggable Urns” – one of the most bizarre funeral proposals I found on the web, which fits perfectly into the project because of its grotesque sentimentalism.

PINK NOT DEAD!

maurycy

PASADENA PINK CASCET /// The London Casket Company

LARGE PINK CHILDREN COFFIN /// Co-operative Funeral Care

SMALL PINK PET CASCET /// Overstock.com

more links:

HUGGABLE URNS / URNY PRZYTULANKI

Funebre by M.Gomulicki & J.Hagerman at Ghandi

TRAJE ZARAPE, MG in collaboration with Carla Fernandez. Foto: Jorge Covarrubias

Dear PINK’s

Dwie z moich prezentowanych na PND! prac na pewno nie miałyby wizualnego impaktu jaki wierzę udało się im osiągnąć gdyby nie współudział czujnych projektantek jakimi są Carla i Genoveva przy ich produkcji. Różowy Granitur z tradycyjnego meksykańskiego pasiaka był oryginalnie moim pomysłem ale oszlifować projekt pomogła mi Carla Fernandez – jej zawdzięczam decyzję o rytmach zbiegających się na plecach w literę V – na początku myślałem raczej o tradycyjnym pionowym deseniu. Podobnie rzecz ma się w przypadku różowego hełmofonu – mimo, iż jest on poniekąd bezpośrednią reakcją na “Czterech pancernych” i ewokować ma różową energię jaką babcine, matczyne czy siotrzane ręce kodowały w wełnie szydełkując szalik dla idącego na front Janka, Saszy czy Hansa – swoją ostateczną formę zawdzięcza magicznemu szydełku Genovevy. Dzięki Dziewczyny! ////// Dos de mis piezas presentadas en PND! seguramente no alcanzarian impacto visual que creo tienen sin el apoyo de Carla y Genoveva en su elaboración y diseno. El Traje Rosa hecho del tradicional zarape mexicano fue originalmente mi idea pero fue Carla Fernández quien me ayudo pulir su forma final – le agradezco la decisión de acomodar los ritmos de las franjas a la manera de la letra V – inicialmente he pensado en un mucho mas simple diseno vertical. El asunto esta paralelo en el caso de “La gorra del Tanquista” – a pesar de ser una directa reacción al positivismo militar el cual es parte de mi herencia histórica y educación (o mas bien indoctrinacion) socialista y a la vez un gesto lírico el cual evoca el amor materializado en las bufandas tejidas por las mamas, abuelitas o hermanas para sus soldaditos – nunca quedaría igual sin la magia del ganchillo de Genoveva. Gracias Chicas! ////// Two of my pieces from PND! definitely would not reach visual impact I believe they have if not the collaboration of Carla and Genoveva in they production and design. The Pink Suit based on traditional Mexican zarape was my idea originally but it was Carla Fernandez who help me to polish its final form – specially because she the one who visualized lines becoming a V shape on it – I was initially thinking on much simpler design based on vertical rhythms. Similar is the matter with “Pink Tank Headset” – even if it is a direct reaction to “military positivism” that is part of my historical legacy and socialistic education (or indoctrination) and at the same time an lyrical gesture that intents to symbolize the materialized love of mothers, grannies and sisters for they little soldiers – it will never be the same without the magic of Genoveva’s crochet hook. Thanks Girls!

PINK NOT DEAD!

maurycy

RÓŻOWY HEŁMOFON, MG in collaboration with Genoveva Alvarez. Foto: Piotr Woźniakiewicz

Dear PINK’s

Kwestia bycia albo nie artystą, w wąskim znaczeniu tego terminu, nigdy nie była zasadniczym kryterium udziału w projekcie Pink Not Dead! W wystawie udział wzieły między innymi dwie projektantki mody: Carla Fernandez i Genoveva Alvarez. Genoveva, z wykształcenia aktorka, w ciągu ostatnich lat dała się poznać jako prawdziwa Bogini Szydełka. W kontekście projektu rzuciłem jej wyzwanie: reinterpretację esencjonalnie feteszystycznego i zasadniczo spolaryzowanego wobec uniwersum słodkich wełenek kostiumu nurka. Poniżej efekt – Totalna Wełniana Rafa Koralowa. ////// La cuestión de ser o no ser artista en el estrecho sentido de la palabra nunca fue un criterio fundamental en el proyecto Pink Not Dead! En la exposición entre otros participaron también dos disenadoras de moda: Carla Fernández y Genoveva Álvarez. Genoveva siendo formada como actriz se dejo conocer en los últimos anos como verdadera Diosa de Ganchillo. Le pedí un reto: reinterpretar en lana algo esencialmente fetichista y totalmente opuesto en su carácter a lo con que suele tratar: traje de buzo. Abajo podemos ver el efecto un Traje-Arrecife de Lana. ////// In the Pink Not Dead! project being an artist in a narrow sense of the term never was main condition of participation. Between invited people among others are two fashion designers: Carla Fernandez and Genoveva Alvarez. Genoveva originally have the actress formation but during last years she let herself know as a Goddess of Knitting. I ask her to take a challenge: a wool reinterpretation of something essentially fetishistic and totally opposite in the character like a diving suit. In effect Genvoveva contributed with below presented creation a Total Woolen Coral Reef Suit.

PINK NOT DEAD!

maurycy

TRAJE DE BUZO (Diving Suit) by Genoveva Álvarez


Model: Sheili Jimenez. Photo: Michał Gniłka