Anastasya by Chepurnoy at met-art.com
Dear PINK’s
Kontynuując wątek z poprzedniej, utkanej wobec fotek Sabriny Dacos, notki (żeby w pełni docenić jej podejście do fotografii erotycznej trzeba primo założyć sobie konto na flickerze, secundo zostać przez nią zaakceptowanym jako wirtualny przyjaciel) jeszcze jeden różowy obrazek pochodzący z jednej z zajawek met-art.com. Z oczywistych względów wzbudził on moją sympatię. Małą selekcję szczególnie interesujących zdjęć znalezionych na stronach XXX zintegrowałem z przedstawieniami o innej naturze ale podobnym impakcie w projekcji The Best of The Rest (Antyfotografia, Arsenał, Poznań, Maj 2007; aktualnie “Znaki Czasu”, Piotrkowska 96, Łódź, Październik 2007). Pojawiają się tam m.in. trzy zdjęcia Grigori Galitsina (jedne z nielicznych o identyfikowalnym autorstwie) założyciela Met-Art który wraz z żoną Valentiną od ponad roku już siedzi w jakiejś rosyjskiej tiurmie – ponury to finał dla tak różowo się zapowiadającej kariery wybitnego rosyjskiego pornografa. Korzystając z okazji dołączam poniżej nigdzie nie publikowany statement projektu “The Best of The Rest”
Continuando el tema de la nota anterior tejida al rededor de las fotos de Sabrina Dacos (para realmente apreciar su aproximacion a foto erotica tienen que primero hacerse una cuenta de Flickr, secundo ser aceptados por ella como sus amigos) – una mas imagen rosa proveniente de la escena erótica. No me acuerdo bien en el cual TGP pornográfico la había encontrado pero estoy casi seguro que proviene de alguno de los anuncios de met-art.com. Por obvias razones simpatizo con esta imagen. Una pequena selección de las particularmente interesantes fotos encontradas en las paginas XXX he integrado juntos a otras representaciones de distinto carácter pero parecido impacto en la proyecciónThe Best of The Rest (Antyfotografia, Arsenał, Poznań, Mayo 2007; actualmente “Znaki Czasu”, Piotrkowska 96, Łódź, Octubre 2007). Aparecen allí también tres fotos de Grigori Galitsin (unas de las pocas imágenes de las cuales puedo identificar el autor)- el creador de Met-Art quien juntos con su esposa Valeria esta desde mas de una ano encarcelado en Rusia. Oscuro final a la carrera tan rosa de este excelente pornógrafo. Aprovechando la ocasión agrego aquí el nunca publicado statement del proyecto “The Best of The Rest” .
PINK NOT DEAD!
Maurycy
The Best of The Rest
“The Best of The Rest” jest efektem poszukiwań w obrębie tego co definuje się jako “naj” w przestrzeni powszechnej wymiany obrazu. Prezentuje więc to, co najbardziej absurdalne, zachwycające, dziwne, wspaniałe, straszne czy śmieszne – kody uwagi/dostępności natychmiast rozpoznawalne. Jest próbą zbliżenia się do tego, co tworzy uniwersalny alfabet obrazu. Uniwersalny nie tylko jako współczesny i powszechny lecz także jako odnawiający się we współczesności.
Kaskady obrazów zalewają nieustannie nasze oczy, zasilamy je my sami generując czy rejestrując kolejne przedstawienia. “The Best of The Rest” to Image Wall skonstruowany całkowicie na bazie plików zapożyczonych z sieci. Zdjęcia te w znacznej mierze uzyskały już byt niezależny, którego ceną jest anonimowość ale taka właśnie możliwość bezpośredniego włączenia się w wartki nurt kultury wydaje się być dziś najbardziej obiecującą formą istnienia dla obrazu.
Będziemy więc mieli tutaj to co wzniosłe, potężne, słodkie, niewinne ale zobaczymy też głupotę, brud, przemoc i żałosne upokorzenie, czasami piękno, czasami absurd par excellence, czasami dar, talent albo też moment spontanicznego powstawania metafory; powrócimy do kultu siły, władzy i porządku, do uroków satanizmu i pogaństwa aby, po kompromitacjach romantycznych i humanistycznej czkawce, dać się uwieść urodzie rozkoszy – obraz jako narzędzie pokusy pokazuje tu ogon w całej swej krasie. Pełen potencjał dramatyczno-liryczny gwarantowany a wszystko to w ramach Kultury Popularnej, a więc niezwykle realnej. Aktualność zamienia się tu w absuralność i vice versa, blasfemia tańczy charlestona z radykalizmem. Wojna, śmierć, dupy, cycki, przysłowiowe “Kurwy i Faszyści” ale też słodycz sieroctwa, zmysłowość zniszczenia – konwersja znaczeń, fantasmagorie i deformacje ale przede wszystkim Niezwykłość, Głód Niezwykłości – The Primal One.
To wszystko jak litania: nagi mężczyzna z kosą brodzący w rzece, pacholę wtykające wujkowi kij w zadek. Pojawiają się wyzwania i akty odwagi czy niesforności takie jak public nudity czy pokaz alternatywnej mody gdzieś z odmentów Rosji. Lektury mogą być wieloplanowe, możemy skoncentrować się też po prostu na kulturze obrazu albo jego impakcie, czy też jego kontekście psychoanalitycznym albo politycznym; mnie osobiście interesuje szczególnie moment przenikania przedstawień do obszaru powszechnej dostępności i uwagi. Starałem się wyeliminować w tym pokazie obrazy oczywiste w kontekście sztuki, takie jak np. zdjęcia z akcji Vanessy Beecroft czy stillsy z filmów Matthew Barneya, choć integrują się one doskonale w tej przestrzeni. Podobnie postąpiłem w przypadku własnych fotografii chcąc zachować czystość eksperymentu. Myślę jednak, że dla każdego z formułujących się na platformie sztuki powinnien być satysfakcjonujący moment absorbcji przez powszechny język obrazu. Jeżeli “moje” różowe trumny zaczynają żyć własnym bytem niezależnie od kontekstu “mojego” projektu czy też sztuki rozpoznanej jako taka, to jest to dla mnie momentem spełnienia.
Oczywiście wydobywanie z anonimowości gwiaz prawdziwych jest procesem równie istotnym dla kultury – na tym polu doskonale zresztą sprawdza się idea Wikipedii. Ale nawet wobec tego, że wspaniali pornografowie, przyrodnicy czy niezwykle czujni amatorzy zasługują na rozpoznanie i zapamiętanie, najważniejsze pozostaje życie obrazu – uczestnictwo w procesie tworzenia ech, wzbudzania rezonansów, komunikowanie i przeżywanie rozwija nasze głowy i dusze, jest esencją kultury.
Jedynym kryterium wyboru był tutaj potencjał dramantyczny, estetyczny, symboliczny obrazu. Zdjęcia użyte do projekcji pochodzą z różnych platform publicznych, w tym prawie połowa z Fishki.net – wyjątkowo bujnego rosyjskiego forum ciekawostek. Jako soundtrack użyto kawałków Metaliki z płyt “Ride The Lightning” i “Master of Puppets” – tu wielkie podziękowania dla Jacka Sienkiewicza za czujne nocne klejenie.
Maurycy Gomulicki (VonMurr) Warszawa, Maj, 2007
The Best of The Rest
“The Best of The Rest” es el efecto de la búsqueda dentro de lo que se define como “lo más” en el común espacio de intercambio de imágenes. Presenta entonces, lo que es lo más absurdo, extrano, maravilloso, terrible o gracioso – los códigos de atención / accesibilidad inmediatamente reconocibles. Es un intento de aproximarse a lo que constituye el ABC universal de la imagen: universal no únicamente como popular y contemporáneo pero también como uno que se renueva en el presente.
Las cascadas de las imágenes constantemente hunden nuestros ojos, las alimentamos nosotros mismos generando o registrando las siguientes representaciones. “The Best of The Rest” es un Image Wall construído enteramente en base a archivos encontrados en la Red. Éstas fotos en gran parte ya alcanzaron una vida independiente, cuyo precio es el anonimato, pero justo ésta posibilidad de unirse directamente a la rápida corriente de la cultura parece ser hoy en día ser la forma de existencia más prometedora para la imagen.
Vamos a tener aquí entonces lo elevado, poderoso, dulce, inocente pero vamos a ver también la estupidez, basura, violencia y miserable humillación, a veces belleza, a veces absurdo par excellence, de repente talento, don o un momento de la espontánea aparición de la metáfora. Vamos a regresar al culto de poder y del orden, a los encantos de satanismo y paganismo para, después de pasar por el fiasco romántico y el hipo humanista, dejarse seducir por la belleza del placer. La imagen como herramienta de la tentación muestra acá la cola de pavo real en todo su esplendor. El pleno potencial dramático-lírico garantizado y además todo esto dentro del parámetro de la cultura popular – la muy real entonces. Lo actual se convierte acá en el absurdo y viceversa, la blasfemia baila el charleston con el radicalismo. Guerra, muerte, culos, tetas, “las putas y los fascistas” pero también la dulzura de la orfandad, la sensualidad de la destrucción – conversión de significados, fantasmagorías y deformaciones pero más que nada lo Extraordinario, la Sed de lo Extraordinario – The Primal One.
Todo esto como una letanía: un hombre desnudo con la guadana sumergido en el rió, un ninito metiéndole a su tío una rama en el culo. Aparecen provocaciones y actos de valor o necedad como “public nudity” o pasarela de moda alternativa proveniente de las profundidades de Rusia. Las lecturas pueden ser multiniveles, también podemos concentrarnos simplemente en la cultura de la imagen o en su impacto, en su contexto psicoanalítico o político; a mí personalmente lo que mas me interesa es el momento de la difusión de imágenes a la zona de la común atención y acceso. A pesar de que se integran perfectamente aquí, traté de eliminar de ésta presentación las imágenes obvias en el contexto de arte, como por ejemplo las fotos de acciones de Vanessa Beecroft o stills de las películas de Matthew Barney. Por la misma razón queriendo mantener la pureza del experimento, evité también introducir mis propias imágenes. De cualquier manera pienso que para quienes están manifestándose en la plataforma del arte debería ser satisfactorio el momento de absorción a la dimensión del lenguaje común de la imagen. Cuando “mis” ataúdes rosas empiezan a vivir su propia existencia, independiente del contexto de “mi” proyecto o del arte reconocido como tal, es para mí un momento de realización.
Obviamente revelar las verdaderas estrellas desde el espacio del anonimato es un proceso igual de importante para la cultura – en este campo funciona perfectamente la idea de Wikipedia. Pero incluso considerando que los maravillosos pornógrafos, biólogos o atentos aficionados merecen ser reconocidos y recordados, lo más importante sigue siendo la Vida de la Imagen – la participación en el proceso de crear ecos, despertar resonancias, comunicar y sentir hace evolucionar nuestras cabezas y almas, es la esencia de la cultura.
El único criterio de selección en este caso fue el potencial dramático, estético, simbólico de la imagen. Las fotos utilizadas para la proyección provienen de diferentes plataformas públicas, la mitad del “Fishki.net” – un particularmente abundante forum ruso de curiosidades. Como pista sonora se ha utilizado una mezcla de diferentes canciones de Metallica (mayormente de los discos “Ride The Lightning” y “Master of Puppets”)- aquí mis sinceros agradecimientos a Jacek Sienkiewicz por su edición nocturna.
Maurycy Gomulicki (VonMurr) Varsovia, Mayo, 2007
