Seba at his gallery, Amsterdam, October 8th 2011
Dear PINK’s
“Pleasure Works!” – WM Gallery stays pink until November 5th. Big Thanks to Blaton & Rypson – Anthropologists in Art for they invitation, interest, intelligence, professionalism, hospitality and above all human quality they both proved to me.
PINK NOT DEAD!
maurycy
Over de expositie
Komende Zaterdag 8 October, zal WM Gallery worden omgevormd tot een ruimte van seksueel verlangen, fetisjistische fantasie of (afhankelijk van uw specifieke libiduneuze voorkeur) opzichtige weerzin. U krijgt de gelegenheid om te gluren in de sappige, wondere wereld van lust, fascinatie en plezier van de Poolse kunstenaar Maurycy Gomulicki.
Als kunstenaar, staat Maurycy Gomulicki vrijwel alleen. In de context van Polen’s culturele en artistieke tradities, aan de ene kant gekenmerkt door een conservatief, ja zelfs puriteins, Rooms-Katholicisme, en, aan de andere kant, door een sterk sociaal activisme binnen een politiek geëngageerde kunst scene, is Gomulicki een raadselachtig unicum. Hij verheugt zich in zowel een ondeugende ondermijning van politiek correctheid, dit tevens koppelend aan een, vaak lyrische, sociale kritiek en buitengewone intelligentie. Zijn visueel explosieve (en intellectueel avontuurlijke) viering van het genot, sex, en levensvreugde geven een interessante, broodnodig tegengewicht in het vrij beklemmende discours in Polen als het gaat om de ontkenning van genot. Immers, Maurycy is altijd al een schaamteloze en uiterst consequente voorvechter van de cultus van extase geweest.
Met een verassende antropologische gevoeligheid, kijkt, ziet en staart Gomulicki, het liefst naar het schone geslacht; als zodanig is hij een schaamteloos voyeur. Daarnaast heeft hij een immense collectie van de meest uiteenlopende culturele artefacten; veel daarvan directe manifestaties van obsessies and fetisjismen uit de populaire cultuur van het verlangen. Natuurlijk is hij niet alleen een ethnografische verzamelaar; Gomulicki is bovenal een producent, een maker van cultuur. Wellicht is het juist dit samenspel dat hem tot zo een succesvolle fijnproever van de verleiding maakt.
Aanschouw zijn serie ‘Minimal Fetish’ (waarvan twee drieluiken beschikbaar zullen zijn in de komende expositie). Met nauwgezette aandacht voor detail, toont hij ons vrouwelijke billen in sierlijk franje, omhooggeduwde borsten, hooggehakte voeten, kuiten in netkousen, glanzend pruilende lippen of gelakte nagels; veelal in felle, fluorescerende, kleurrijke tegenstellingen. Maar dit is niet enkel een collectie van het (vrouwelijke) seksuele lichaam; dat zou te makkelijk zijn. Integendeel, het lijkt om een geësthetiseerde typologie te gaan, van de talloze manieren waarop de mannelijke blik zich kan manifesteren op het vrouwelijke lichaam. In die zin biedt Maurycy ons fragmenten van het culturele lichaam. Zoals kunst criticus Adam Mazur het verwoordt (in relatie tot een andere serie van Gomulicki: ‘Sentimental Typologies’); Gomulicki “.attempt(s) to penetrate and decipher the carnal code of desire and fantasy”. Het is deze intense focus die ook zijn serie “Vaginettes” kenmerkt (ook te zien in de komende tentoonstelling). Hier, is de vagina (alhoewel Maurycy wellicht de woorden ‘pussy’, of ‘cunt’ zou preferen) onderworpen aan geometrische en grafische manipulatie. Het resultaat is een filigraan iconografie van dit ultieme voorwerp van mannelijk verlangen en lust. Als zodanig, laat Gomulicki’s werk soft-core erotiek ver achter zich, tegelijkertijd hard-core pornografie duidelijk overstijgend. Belangrijk is echter, dat Gomulicki’s typologiën van verlangen and fetisj, obsessie en fantasie, fascinatie en lust niet zozeer onderwerp zijn van seksuele frustratie; integendeel, zijn wereld is er één van intense voldoening en plezier.
Sebastian Rypson
About the exhibition
Come Saturday, October 8th, WM Gallery will be transformed into a space of sexual desire, fetishist fantasy or (depending upon your particular libidinous preferences) garish repugnance. You will have the opportunity to take a sneaky peak into the succulent sauciness of Polish artist Maurycy Gomulicki’s wonderful world of lust, fascination and ecstasy where pleasure, indeed, works.
As an artist, Maurycy Gomulicki stands virtually alone. In the context of Poland’s cultural and artistic traditions, characterised on the one hand by a conservative, even puritanical, Roman-Catholicism, and, on the other, by a high social activism within a politically engaged art scene, Gomulicki is somewhat of a conundrum. He both delights in the mischievous subversion of political correctness, while at the same time coupling it with an, oftentimes lyrical, social critique and intelligence. His visually explosive (and intellectually adventurous) celebration of pleasure, sex, and zest for life have provided an interesting and much-needed counterpoint to Poland’s rather constricting discourse as it pertains to the negation of pleasure. Indeed, Maurycy has always been an unapologetic and extremely consistent proponent of the cult of ecstasy.
With a surprisingly anthropological sensibility, Gomulicki looks, gazes and stares, preferably at the fairer sex; as such, he is an unapologetic voyeur. Besides, he has an immense collection of the most disparate cultural artefacts; many of them direct manifestations of obsessions and fetishisms from the popular culture of desire. Obviously, he is not merely an ethnographic collector; Gomulicki is above all a producer of culture. It is perhaps this interplay that renders him such a successful connoisseur of temptation.
Consider his series ‘Minimal Fetish’ (of which two triptychs will be available in the coming show). With meticulous attention to detail, he shows us female buttocks in frilly underwear, pushed-up breasts, high-heeled feet, calves in fishnet stockings, glossily pouting lips or lacquered nails; often in garish, fluorescent, colour-based juxtapositions. But this is not simply a collection of the (female) body sexual; too easy. Rather, it appears to be an aestheticised typology of the myriad ways in which the male gaze might manifest itself onto the female body. As such, Maurycy provides us fragments of the body cultural. As art-critic Adam Mazur puts it (in relation to another series by Maurycy: ‘Sentimental Typologies’); Gomulicki “.attempt(s) to penetrate and decipher the carnal code of desire and fantasy”. It is this intense focus which also characterises his series “Vaginettes” (also on display in the coming show). Here, the vagina (although Maurycy might prefer the word ‘pussy’, or ‘cunt’) is subject to geometric and graphic manipulation. The result is a filigree iconography of this ultimate object of male desire and lust. As such, Gomulicki’s work leaves soft-core erotica far behind, at the same time transcending hard-core pornography. Importantly however, Gomulicki’s typologies of desire and fetish, obsession and fantasy, fascination and lust do not deal with sexual frustration; rather, his is the realm of intense fulfilment and pleasure.
Sebastian Rypson