Dear PINK’s
Penetracja ruin to piękny sport choć wymaga czasem więcej rozwagi niż na to pozwala towarzysząca mu gorączka romantyczna. Szpitale, Fabryki czy Kościoły poznałem cieleśnie, dekadencja luksusowych Hoteli dla mnie jako dziecka socjalizmu pozostaje jednak ciągle fantasmagorią. Tutaj ładny przypadek Różowych Ruin przysłany przez Kamila Antosiewicza. Mimo pomocy Miho cały czas nie jestem pewien czy autorem jest dziewczyna: Makiko Mukaze czy też tajemniczy Sibakoen Kotaro. Liczę na to, że jednak dziewczyna. Uwielbiam włóczyć się po ruinach z dziewczynami. ////// La exploración de las ruinas es un deporte bien bonito aun que a veces requiero algo mas de razón de lo que permite la fiebre romántica que lo acompana. Hospitales, Fabricas o Iglesias me son conocidas de la experiencia directa, la decadencia de hoteles de lujo para el hijo de socialismo siempre me resulta algo fantasmagórica. Acá un lindo caso de Ruinas Rosas enviado por Kamil Antosiewicz. A pesar de la ayuda de Miho siempre no estoy seguro si los fotos son de una chica: Makiko Mukaze o del misterioso Sibakoen Kotaro. Me ilusiono que es la chica. Me encanta vagar por las ruinas con las Princesas-Caballero. ////// Exploration of the ruins is a beautiful sport just sometimes requires a bit more of the reason that romantic fever permits. Hospitals, Industries or Churches I had opportunity to know from direct experience, the decadence of luxury hotels for me – a son of socialism still feels as a sort of phantasmagoria. Here we have nice case of Pink Ruins send by Kamil Antosiewicz. Even with Miho’s help I am not exactly sure if the author of the photos is a girl: Makiko Mukaze or mysterious Sibakoen Kotaro. Somehow I like to think that it’s a girl. I just love to explore ruins together with Ribbon-Knights.
PINK NOT DEAD!
maurycy
PINK RUINS ////// SITE INDEX